آثریت سبب ذاتیآثریت سبب ذاتی یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای اولویت انتخاب سبب بالذات در مقایسه با سبب بالعرض است. ۱ - توضیح اصطلاحیکی از مواضع اولی و آثر، آثریت سبب ذاتی است؛ یعنی چیزی که ذاتاً سبب خیر باشد؛ مانند فضیلت و کفایت، گزیده‌تر از آن چیزی است که بالعرض سبب خیر است؛ مانند بخت، همچنان‌که آنچه ذاتاً سبب شر باشد، مثل رذیلت و قصور، بیشتر سزاوار به اجتناب است در مقایسه با آنچه سبب بالعرض برای شر است، مانند بخت. [۱]
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۳، ص۱۵۵.
۲ - پانویس
۳ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «آثریت سبب ذاتی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۰۶/۱۶. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی
|